Krótkowzroczność, znana również jako miopia, to jedna z najczęściej występujących wad wzroku, która dotyka miliony ludzi na całym świecie. Osoby cierpiące na krótkowzroczność mają trudności z wyraźnym widzeniem obiektów znajdujących się daleko, podczas gdy te znajdujące się blisko są widziane wyraźnie. Zjawisko to jest wynikiem nieprawidłowego kształtu gałki ocznej lub zbyt silnej mocy soczewki oka, co powoduje, że promienie świetlne skupiają się przed siatkówką, zamiast na niej. Warto poznać przyczyny krótkowzroczności, jej objawy oraz dostępne metody leczenia, aby skutecznie zarządzać tym schorzeniem.
Przyczyny i czynniki ryzyka krótkowzroczności
Krótkowzroczność może mieć różnorodne przyczyny, a jednym z głównych czynników ryzyka jest dziedziczenie. Jeśli jedno lub oboje rodziców mają problem z krótkowzrocznością, istnieje większe prawdopodobieństwo, że ich dzieci również będą miały tę wadę wzroku. Współczesne badania wskazują, że geny mogą mieć istotny wpływ na kształtowanie się tej wady. Jednak nie tylko czynniki genetyczne, ale także środowiskowe mogą przyczyniać się do rozwoju krótkowzroczności.
Współczesne badania pokazują, że intensywne użytkowanie urządzeń elektronicznych, takich jak smartfony, komputery czy tablety, może wpływać na rozwój krótkowzroczności, zwłaszcza u dzieci i młodzieży. Długotrwałe wpatrywanie się w ekran w bliskiej odległości powoduje napięcie mięśni oka, co może przyczyniać się do pogłębiania wady wzroku. Warto również zauważyć, że w społeczeństwach, gdzie ludzie spędzają więcej czasu w zamkniętych pomieszczeniach, a mniej czasu na świeżym powietrzu, występuje wyższy odsetek osób cierpiących na krótkowzroczność.
Objawy krótkowzroczności i diagnostyka
Głównym objawem krótkowzroczności jest trudność w wyraźnym widzeniu obiektów znajdujących się w dalekiej odległości, takich jak tablica w szkole, oznaczenia na drodze, czy osoby stojące w oddali. Osoby z krótkowzrocznością mogą również odczuwać zmęczenie oczu po długim wpatrywaniu się w odległe przedmioty, a także bóle głowy spowodowane wysiłkiem związanym z próbą wyraźnego widzenia.
Diagnostyka krótkowzroczności polega na przeprowadzeniu badania refrakcji, które pozwala określić, w jakiej odległości osoba zaczyna wyraźnie widzieć. Badanie to wykonywane jest u okulisty lub optometrysty za pomocą specjalistycznych narzędzi, takich jak foropter, który pozwala na precyzyjne dobranie odpowiednich szkieł korygujących wadę wzroku. Warto pamiętać, że krótkowzroczność może postępować z wiekiem, szczególnie w okresie intensywnego wzrostu, dlatego regularne badania wzroku są zalecane, szczególnie u dzieci i młodzieży.
Leczenie krótkowzroczności – metody korekcji
Leczenie krótkowzroczności opiera się przede wszystkim na korekcji wzroku, aby poprawić komfort widzenia. Najczęściej stosowaną metodą leczenia są okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe, które pomagają skupić promienie świetlne w odpowiednim miejscu na siatkówce oka. Wybór odpowiednich szkieł zależy od stopnia wady oraz preferencji pacjenta. Okulary korekcyjne są łatwe w użyciu i dostępne w wielu wariantach, natomiast soczewki kontaktowe są bardziej dyskretne, ale wymagają dokładniejszej pielęgnacji.
Dla osób, które chcą zrezygnować z noszenia okularów lub soczewek, dostępne są również bardziej zaawansowane metody leczenia, takie jak chirurgiczne zabiegi refrakcyjne. Lasery, takie jak LASIK (Laser-Assisted in Situ Keratomileusis), pozwalają na trwałą korekcję wady wzroku, zmieniając kształt rogówki w taki sposób, by światło mogło skupić się na właściwym miejscu siatkówki. Zabieg ten jest stosunkowo bezpieczny, ale wymaga dokładnej konsultacji z lekarzem okulistą, który oceni, czy pacjent jest odpowiednim kandydatem do takiego zabiegu.
Dowiedz się więcej na Coopervision.pl.
